Lonja es la nuech
Lo còr enamorat, chantarai lauvenja
que la dòna qu'aime m'a raubat mon arma
emb-d'una clucada, m'a saugut enjaular
lo temps de l'avisar, de desir auborar.
Au prund dau freg l'ivern, plan lonja es la nuech,
Sens te per m'eschaurar au pus fons de mon liech.
Demòre plan solet, sens te poder aimar,
Demòre farfalet, sens te poder onrar.
Languisse lo jorn que te retrobarai
Que de tot mon èsser, de ton còrs jauvirai.
Quant es long d'esperar quand sei au luènh de te!
Aubada chantarai, quante m'eslusirá
ta clardat celesta, divesa daurada,
reina de mos somnhes, tutejant los astres.
Commentaires
Enregistrer un commentaire